AIM Logo   The American Institute
of Musicology
   

 

New Titles

PDF Catalog

Published Series AIM

Musica Disciplina
(MD)

Corpus Mensurabilis Musicae
(CMM)

Corpus of Early Keyboard Music (CEKM)

Renaissance Manuscript Studies
(RMS)

Musicological Studies and Documents
(MSD)

Corpus scriptorum de musica
(CSM)

Miscellanea
(MISC)

Published Series IMM

Publications of Medieval Musical Manuscripts
(PMMM)

Musical Theorists in Translation
(MTT)

Collected Works
(CW)

Musicological Studies
(MS)

 

 


JOHANNES TINCTORIS, Opera Theoretica

CSM 22-1 Cover

Contents and Sample Pages (PDF)

CSM 22–1  JOHANNES TINCTORIS (ca. 1453–1511), Opera Theoretica. 
Vol. I. [7 Treatises].

Edited by Albert Seay.

        1st. ed.     1975
    27 cm     198 pp.

CSM 22–1   978-1-59551-302-1   $80.00

Contents
Introduction   7
I.  Expositio manus   31
II.  Liber de natura et proprietate tonorum   65
III.  Tractatus de notis et pausis   109
IV.  Tractatus de regulari valore notarum   125
V.  Liber imperfectionum notarum musicalium   143
VI.  Tractatus alterationum   173
VII.  Super punctis musicalibus   185

 

CSM 22-2 Cover

Contents and Sample Pages (PDF)

CSM 22–2  JOHANNES TINCTORIS (ca. 1453–1511), Opera Theoretica. 
Vol. II. [3 Treatises].

Edited by Albert Seay.

        1st. ed.     1975
    27 cm     177 pp.

CSM 22–2   978-1-59551-303-8   $74.00

Contents
   Liber de arte contrapuncti
   Proportionale musices (See CMM 22–2.1 below for revised edition.)
   Complexus effectum musices

 

Prologus   11

LIBER PRIMUS
I.  Quid sit, unde dicatur et ex quo fiat contrapunctus   14
II.  De generali concordantiarum diffinitione, origine, numero proportionibus, nominibus ac multiformi divisione   14
III.  De particulari cuiuslibet concordantiae quiditate, qualitate, et ordinatione   18
IV.  De semiditono ac ditono, id est tertia imperfecta et tertia perfecta   21
V.  De diatessaron, id est quarta   26
VI.  De diapente, id est quinta   28
VII.  De diapente cum semitonio et diapente cum tono, id est sexta imperfecta et sexta perfecta   32
VIII.  De diapason, id est octava   38
IX.  De semiditono et ditono supra diapason, id est decima imperfecta et decima perfecta   42
X.  De diatessaron supra diapason, id est undecima   48
XI.     De diapente supra diapason, id est duodecima   50
XII. De diapente cum semitonio et diapente cum tono supra diapason, id est tertiadecima imperfecta et tertiadecima   56
XIII.  De bisdiapason, id est quintadecima   63
XIV.  De semiditono et ditono supra bisdiapason, id est decimaseptima imperfecta et decimaseptima perfecta   68
XV.  De diatessaron supra bisdiapason, id est decimaoctava   73
XVI.  De "diapente supra bisdiapason, id est decimanona   74
XVII.  De diapente cum semitonio et diapente cum tono supra bisdiapason, id est vicesima imperfecta et vicesima perfecta   80
XVIII.  De tridiapason, id est vicesimasecunda   85
XIX.  Quomodo concordantiae sunt ordinandae ubi tenor usque ad quintum gradum aut sextum aut septimum ascendit vel usque ad ipsum septimum descendit   88

LIBER SECUNDUS
I. De generali diffinitione discordantiarum earumque numero ac nominibus   90
II.  De semitonio et tono, id est secunda imperfecta et secunda perfecta   91
III.  De tritono, id est quarta falsa   93
IV.  De diapente cum semiditono et diapente cum ditono, id est septima imperfecta et septima perfecta   93
V.  De semitonio et tono supra diapason, id est nona imperfecta et nona perfecta   94
VI.  De tritono supra diapason, id est undecima falsa   95
VII.  De diapente cum semiditono et diapente cum ditono supra diapason, id est quartadecima imperfecta et quartadecima perfecta   95
VII bis.  De semitonio et tono supra bisdiapason, id est sextadecima imperfecta et sextadecima perfecta   96
VIII. De tritono supra bisdiapason, id est decimaoctava falsa   97
IX.  De diapente cum semiditono et diapente cum ditono supra bisdiapason, id est vicesimaprima imperfecta et vicesimaprima perfecta   97
X.  De falsis concordantiis   98
XI.  De diapente imperfecto et superfluo, id est quinta falsa   99
XII.  De diapason imperfecto et superfluo, id est falsa octava   100
XIII.  De diapente supra diapason imperfecto et superfluo. id est duodecima falsa   100
XIV.  De bisdiapason imperfecto et superfluo, id est quintadecima falsa   101
XV.  De diapente supra bisdiapason imperfecto et superfluo, id est decimanona falsa   102
XVI.  De tridiapason imperfecto et superfluo, id est vicesimasecunda falsa   103
XVII.  Quomodo etiam concordantiae perfectae, hoc est diapente, diapason et caeterae, possunt esse falsae concordantiae per imperfectionem aut superfluitatem ex semitonio chromatico causatam   104
XVIII.  Quod verae etiam discordantiae, id est septimanona, quartadecima et reliquae, per semitonium chromaticum possunt esse remissiores vel intensiores   105
XIX.  Quod contrapunctus duples sit, id es simples et diminutus   105
XX.  Quod tam simplex quam diminutus contrapunctus dupliciter fit, hoc est est scripto vel mente, et in quo res facta a contrapuncto differt   107
XXI.  Quod omnis contrapunctus aut super cantum planum aut super figuratum fit, et primo quomodo super cantum planum   110
XXII.  Quomodo super figuratum cantum fiat contrapunctus   117
XXIII.  Quod in simplici contrapuncto discordantiae non sunt admittendae, sed in diminuto, et primo qualiter circa partes minimae in utraque prolatione et circa partes semibrevis minori   121
XXIV.  De admissione discordantiarum circa partes notarum secundum quas mensura cantus dirigitur et quae proportionibus binariis quantitatibusque imperfectis subiiciuntur   124
XXV.  Quomodo discordantiae circa partes notarum cantus mensuram dirigentium in proportione binaria constitutarum et per naturam quantitatis cui subiiciuntur perfectarum admittendae sint   128
XXVI.  De admissione discordantiarum circa partes notarum secundum quas totaliter aut principaliter mensura cantus dirigitur et quae in proportione ternaria constitutae vel perfectae vel augmentatae vel imperfectae quovismodo sint   130
XXVII.  Quomodo discordantiae circa partes minimae in proportione subtripla vel ubi tenor crescit in triplo admitti possint   134
XXVIII.  De admissione discordantiarum circa partes semibrevis in prolatione maiori consistentis quando secundum duas partes eius mensura cantus dirigitur, immo supra minorem tantum assumunt   139
XXIX.  Quomodo multi numquam supra integram partem dimidiam notae secundum quam mensura cantus dirigitur, immo supra minorem tantum assumunt   139
XXX.  Confutatio quorumdam dicentium hanc ob causam discordantias integras admitti ut concordantia sequens dulcior appareat   139
XXXI.  Quibus exv causis parvae discordantiae a musicis assumi permittantur   140
XXXII.  De ordinatione cuiuslibet discordantiae   140
XXXIII.  Quod discordantiae quas falsas concordantias vacant omnino sunt evitandae   143
XXXIV.  De concordantiis perfectis quae vel imperfectae vel superfluae per semitonium chromaticum fiunt evitandis   144

LIBER TERTIUS
I.  De octo generalibus regulis circa omnem contrapunctum observandis, quarum prima est quod omnis contrapunctus per concordantiam perfectam incipere finireque debet 146
II.  De secunda generali regula secundum quam licitum est per imperfectas concordantias non autem perfectas cum tenore ascendere ac descendere   147
III.  De tertia regula generali quae tenore in eodem loco permanente plures concordantias non solum imperfectas verum etiam perfectas unam post aliam continuo assumi permittit   148
IV.  De quarta generali regula per quam praecipitur ut quam proximus et quam ordinatissimus poterit contrapunctus fiat   149
V.  De quinta regula generali quae praecipit ut supra nullam prorsus notam perfectio constituatur per quam cantus distonari possit   150
VI.  De sexta generali regula quae redictas fieri prohibet   152
VII.  De septima regula generali qua duas perfectiones in eodem loco fieri continue vetatur   154
VIII.  De octava et ultima generali regula quae varietatem in omni contrapuncto exquirendam accuratissime praecipit   155
IX.  Operis conclusio in qua assiduitas tam componendi quam super librum canendi ad artem in utroque consequendam plurimum commendatur   156

COMPLEXUS EFFECTUUM MUSICES   161

 

CSM 22-2.1 Cover

Contents and Sample Pages (PDF)

CSM 22–2.1  JOHANNES TINCTORIS (ca. 1453–1511), Opera Theoretica.
Vol. IIa. Proportione musices. (Revised and corrected edition.)

Edited by Albert Seay.

        1st. ed.     1984
    27 cm     60 pp.

CSM 22–2.1   978-1-59551-304-5   $26.00

Contents
Proportione musices. (Revised and corrected edition.)

 
Prologus   9

LIBER PRIMUS
I.  Diffinitio proportionis   12
II.  Qualiter et quot modis proportiones fiant   12
III.  Divisio proportionum   13
IV.  De proportionibus inaequalitatis   15
V.  De genere multiplici   15
VI.  De genere superparticulari   19
VII.  De genere superpartienti   27
VIII.  De genere multiplici superparticulari   31
IX.  De genere multiplici superpartienti   34

LIBER SECUNDUS
I.  De proportionibus inaequalitatis quae fiunt per relationem numeri ad maiorem   37
II.  De genere submultiplici   37
III.  De genere subsuperparticulari   38
IV.  De genere subsuperpartienti   39
V.  De genere submultiplici superparticulari   39
VI.  De genere submultiplici superpartienti   41

LIBER TERTIUS
I.  Quaedam circa proportiones generaliter consideranda   42
II.  Qualiter proportiones signandae sint   42
III.  Quando proportiones signandae sint   48
IV.  Ubi proportiones signore debeamus   50
V.  Considerandum esse in quibus modo. tempore et prolatione proportiones fiant   53
VI.  Qualiter intelligendum sit aliquas notas ad alias referri   57
VII.  De numero et eius partibus quantum ad intelligendas proportiones necessarium est   58
VIII.  Huius operis conclusio   60

 

2022-06-24  

PrivacyContactLibrarians PermissionsTOP